De verborgen dieptes van het internet verkennen: Het diepe web begrijpen

Het deep web is een enorm deel van het internet dat ontoegankelijk is met traditionele zoekmachines. Het bestaat uit informatie, websites en databases die niet door zoekmachines worden geïndexeerd en alleen toegankelijk zijn via gespecialiseerde tools zoals Tor-software. Het deep web bevat het overgrote deel van het internetmateriaal, waaronder gerechtelijke dossiers, academische papers, bibliotheekdatabases en overheidsinformatie.

Het donkere web

Het Dark Web is een subsectie van het Deep Web die bekend staat om zijn links met criminele activiteiten zoals drugshandel, identiteitsdiefstal en de illegale handel in vuurwapens en andere producten. Dit deel van het Deep Web is alleen toegankelijk met de juiste tools en wordt bevolkt door zowel criminelen als wetshandhavers. Mensen gebruiken soms de woorden "deep" en "dark" door elkaar, hoewel ze niet hetzelfde betekenen. Het Deep Web is het ondoorzoekbare deel van het internet dat niet wordt geïndexeerd door zoekmachines, terwijl het Dark Web het deel van het Deep Web is dat is gekoppeld aan criminele activiteiten.

Waarom het Deep Web en Dark Web verkennen?

Het internet anoniem verkennen heeft verschillende voordelen, vooral voor bedrijven die op zoek zijn naar een concurrentievoordeel door eerder dan hun concurrenten inzicht te krijgen in het gedrag van klanten. Het Dark Web biedt een plek voor echte feedback van klanten, waaruit bedrijven belangrijke inzichten kunnen halen die niet beschikbaar zijn op het zwaar gecontroleerde en gefilterde Clear Net. Hoewel het ethos van het Dark Web, dat wordt gedefinieerd door een gevoel van avontuur en onvoorspelbaarheid, een probleem kan vormen voor de datagestuurde zakenwereld.

Hoe verschilt de structuur van het diepe web van het oppervlakteweb?

Het taalsysteem dat wordt gebruikt door het Deep Web, TCP/IP (Transmission Control Protocol/Internet Protocol), is vergelijkbaar met het systeem dat wordt gebruikt door het Surface Web. Met dit systeem kunnen computers met elkaar communiceren via het internet door gegevens over te dragen in de vorm van netwerkpakketten. De kleinste eenheid in dit meetsysteem is een pakket, dat kan bestaan uit bits, bytes, kilobytes, megabytes, gigabytes of terabytes.

TCP comprimeert grote hoeveelheden gegevens in hanteerbare pakketten, terwijl IP fungeert als een marker om de pakketten te helpen hun bestemming te bereiken via het enorme netwerk van het internet.

Het oorspronkelijke TCP/IP-systeem bestond uit vier lagen:

• De toepassingslaag
• De transportlaag
• De internetlaag
• De verbindingslaag

De manier waarop je communiceert met het internet is via een laag die de applicatielaag wordt genoemd. Deze laag helpt bij de communicatie tussen verschillende websites, zelfs als ze zich op dezelfde website bevinden, twee verschillende websites zijn of zich dichtbij of ver weg van elkaar bevinden. De netwerklaag verbindt al deze websites en de linklaag vertegenwoordigt de fysieke apparatuur die je gebruikt om toegang te krijgen tot het internet.

Het oppervlakteweb en het diepe web hebben verschillende soorten websitelijsten. Websites op het Surface Web worden vermeld in het DNS-register en kunnen gemakkelijk worden gevonden met gewone webbrowsers zoals Chrome en Firefox. Websites op het Deep Web worden echter niet weergegeven in het DNS-register en kunnen niet worden gevonden met gewone methoden.

De oorsprong van het TOR-project

Het TOR-project is begonnen in het US Naval Research Laboratory. In de jaren 90 kwamen Paul Syverson, David Goldschlag en Michael Reed met het idee van "onion routing". Roger Dingledine en Nick Mathewson verfijnden later het concept en lanceerden officieel het TOR Project op 20 september 2002. De Electronic Frontier Foundation (EFF) bleef het project financieren om het verder te ontwikkelen.

TOR werd in eerste instantie ontwikkeld om de identiteit van overzees gestationeerd militair personeel te beschermen. Om hun identiteiten en locaties verder te verbergen, werd TOR in oktober 2003 vrijgegeven voor het publiek als een gratis open-source browser. Het doel was om militair personeel te laten opgaan in het anonieme verkeer van civiele gebruikers.

De werking van het Tor netwerk begrijpen

Tor, of The Onion Router, is een netwerk dat bestaat uit duizenden vrijwillige routers, ook wel nodes genoemd. De werking van Tor is relatief eenvoudig. Wanneer de gegevens van een gebruiker via Tor worden verzonden, worden deze minstens drie keer versleuteld, oftewel relays, voordat ze hun bestemming bereiken. Dit maakt het moeilijk, zo niet onmogelijk, om de gebruiker of client te traceren omdat hun identiteit en adres drie keer worden gemaskeerd.

Tor biedt niet alleen anonimiteit aan individuele gebruikers maar ook aan hele websites en het helpt bij de configuratie van Peer to Peer (P2P) toepassingen voor het delen en downloaden van torrentbestanden.

Je kunt vrijwilliger worden door een van de drie typen knooppunten te draaien: midden relays, exit relays of bruggen.

• Middle relays sturen gegevens door, behouden de snelheid ervan en versleutelen deze. Ze zijn gemakkelijk te vinden en relatief veilig om verbinding mee te maken, omdat hun locatie verborgen is.
• Relais bij uitgang are the final stop in the encryption process and are visible to everyone on the network. However, if an illegal activity takes place on the network, the exit relay may be held responsible. Running an exit relay is not recommended for hobbyists or personal computer users as the police may seize your computer if it is compromised for illegal activities.
• Bridge relays op het Tor-netwerk worden niet openbaar vermeld en helpen om censuur te vermijden in landen zoals China. Ze worden als veilig beschouwd om thuis uit te voeren, vergelijkbaar met tussen-relays.

Toegang tot het darknet

Om toegang te krijgen tot het darknet is speciale software nodig, zoals de Tor-browser. Deze browser helpt je om websites te bezoeken die niet worden geïndexeerd door reguliere zoekmachines en biedt meer privacy en anonimiteit.

Voordat je toegang krijgt tot het darknet, wordt het sterk aanbevolen eerst een Virtual Private Network (VPN) in te stellen. Het instellen van een VPN is cruciaal voor het beschermen van je online privacy en veiligheid. Met een VPN wordt je internetverkeer versleuteld, waardoor het voor anderen moeilijk is om je online activiteiten te volgen. Dit betekent dat je internetprovider (ISP) niet in staat zal zijn om bij te houden welke websites je bezoekt of welke inhoud je op het darknet bekijkt.

Surfen op het darknet

Zodra je verbinding hebt gemaakt met het Tor netwerk, kun je zoeken naar websites die gehost worden op het darkweb met een zoekmachine zoals Torch, of door handmatig de URL van een specifieke website in te typen. De browser blokkeert plugins zoals Flash, RealPlayer, QuickTime en andere die gemanipuleerd kunnen worden om je IP-adres te onthullen. Dit maakt het gemakkelijker om je identiteit te beschermen terwijl je op het web surft. Daarnaast wordt al je webverkeer geanonimiseerd via het Tor-netwerk, waardoor het onmogelijk wordt om je te traceren.

Zoekmachines voor het donkere web

Bij het zoeken naar informatie op het dark web is het essentieel om een veilige en private zoekmachine te gebruiken waarmee je anoniem kunt browsen. Je wilt ook een zoekmachine die snel en efficiënt is, zodat je snel de informatie kunt vinden die je nodig hebt.

Hier zijn enkele van de beste zoekmachines voor het donkere web die kunnen worden gebruikt met de Tor Browser:

1. Zaklamp: Torch is een snelle en efficiënte zoekmachine voor het donkere web die zijn resultaten haalt uit meer dan 60 verschillende platforms, waaronder sociale mediasites zoals Twitter en Reddit en websites die worden gehost op het Tor-netwerk. Het biedt geavanceerde functies zoals trefwoordmarkering en filteropties om je te helpen snel en gemakkelijk te vinden wat je zoekt.
2. Not Evil: Not Evil is een gebruiksvriendelijke zoekmachine voor het dark web waarmee je specifieke inhoud kunt zoeken door trefwoorden of zinnen te gebruiken. Het biedt een verscheidenheid aan filters, zoals taal, regio, datumbereik, bestandsgrootte en andere, waarmee je eenvoudig je zoekopdracht kunt verfijnen en snel de informatie kunt vinden die je nodig hebt.
3. Ahmia: Ahmia is een in Finland gevestigde zoekmachine voor het dark web die zich richt op het vinden van inhoud die verband houdt met illegale activiteiten, zoals kinderuitbuiting. Het maakt gebruik van een combinatie van machine learning en menselijke intelligentie om nauwkeurige en up-to-date resultaten te leveren die niet toegankelijk zijn via traditionele zoekmachines.
4. Grams Zoekmachine: Grams Zoekmachine is een in Rusland ontwikkelde zoekmachine die gebruikers helpt informatie te verkrijgen over illegale goederen, zoals drugs en wapens, die in Rusland worden verkocht. Het verzamelt vermeldingen van verschillende marktplaatsen, waardoor het gemakkelijk is om alle vermeldingen op één plaats te doorzoeken in plaats van elke marktplaats afzonderlijk te bezoeken.
5. Candle Light Zoekmachine: Candle Light is een dark web zoekmachine die gespecialiseerd is in het leveren van links naar illegale bedrijven, zoals bedrijven die drugs, wapens en gestolen creditcardgegevens verkopen. Het richt zich uitsluitend op het verstrekken van links naar deze bedrijven, in plaats van productlijsten te indexeren, wat de veiligheid verbetert omdat er geen zorgen hoeven te zijn over tracking door derden.

Wetshandhaving versus het Darknet: De voortdurende strijd

Wetshandhaving en het darknet zijn al lange tijd verwikkeld in een intense kat-en-muisslag. Met zijn anonimiteit en gebrek aan regulering is het darknet een populaire bestemming geworden voor criminelen om snode activiteiten uit te voeren, zoals het kopen van drugs of wapens, waardoor het voor wetshandhavingsinstanties steeds moeilijker wordt om ze te pakken.

Daarom moeten deze organisaties creatief zijn bij het opsporen van daders op dit mysterieuze netwerk; ze maken gebruik van geavanceerde methoden die speciaal zijn ontworpen om zelfs de meest onopvallende criminele activiteiten op te sporen.

• Een van de manieren waarop wetshandhavers illegale activiteiten op het darknet kunnen aanpakken, is door gebruik te maken van geavanceerde analysetools waarmee ze grote hoeveelheden gegevens snel en nauwkeurig kunnen analyseren. Deze tools helpen hen patronen te vinden in hoe gebruikers handelen, wat tekenen kunnen zijn van verdacht gedrag of zelfs links tussen mensen die illegale dingen doen.

• Een andere techniek die wordt gebruikt door wetshandhavers zijn undercoveroperaties, waarbij agenten zich voordoen als kopers of verkopers op verschillende marktplaatsen binnen het darknet om bewijs te verzamelen tegen degenen die betrokken zijn bij illegale online activiteiten. Dit soort operaties vereist veel vaardigheden en training van agenten, omdat ze moeten kunnen opgaan in hun omgeving zonder argwaan te wekken bij andere gebruikers, terwijl ze toch voldoende informatie moeten verzamelen over potentiële verdachten of doelwitten voordat ze arrestaties of inbeslagnames verrichten met betrekking tot criminele activiteiten die plaatsvinden op het netwerk zelf.

• Tot slot zijn sommige landen begonnen met het aannemen van wetten die achter mensen aangaan die illegale dingen doen via online netwerken zoals Tor, de populairste browser die wordt gebruikt om naar sites op het Dark Web te gaan. Veel Europese landen eisen nu bijvoorbeeld van internet service providers (ISP's) dat ze verdacht verkeer melden dat afkomstig is van Tor-gebaseerde diensten, die dan verder onderzocht kunnen worden door de politie indien nodig.

Ethiek en moraal

Het dark web is het donkere en verborgen deel van het internet, dat wordt gebruikt voor illegale activiteiten zoals drugshandel en het witwassen van geld. Het heeft echter ook zijn eigen ethiek en moraal die de interactie bepalen.

Bij het bespreken van de ethiek van het dark web moet rekening worden gehouden met zowel criminele activiteiten als privacyzoekers. Sommigen zullen beweren dat het kopen van drugs of wapens onethisch is omdat de wet wordt overtreden, terwijl anderen zullen pleiten voor privacyrechten, zelfs als de wet wordt overtreden.

Cryptocurrencies, zoals Bitcoin, kunnen transacties op het dark web anonimiseren, maar kunnen ook misbruikt worden, zoals het faciliteren van witwaspraktijken.

Gezien de associatie met criminele activiteiten, moet men zich afvragen wat de moraliteit is van acties die worden ondernomen op het dark web. Anonimiteit kan veiligheid bieden aan slachtoffers van onderdrukking of klokkenluiders, maar kan ook georganiseerde misdaad en terrorisme mogelijk maken.

Het debat over wat "goed" en wat "fout" gedrag is op het dark web zal waarschijnlijk doorgaan door een gebrek aan consensus onder experts. Ondanks de risico's gebruiken veel mensen het dark web voor privacybescherming en om cybercriminaliteit te vermijden.

Het is aan individuele gebruikers om de ethiek van hun acties op het dark web te bepalen op basis van hun persoonlijke digitale ethiek.

Toekomst van het darknet

De toekomst van het dark web is onzeker en open voor speculatie. Aan de ene kant kunnen verhoogde inspanningen van wetshandhaving en overheidsinstanties om illegale activiteiten aan te pakken resulteren in een veiliger en meer gereguleerd dark web. Aan de andere kant kunnen zorgen over privacy en het toenemende gebruik van technologie leiden tot een uitbreiding van het dark web als toevluchtsoord voor illegale activiteiten.

Conclusie

Het dark web is complex met zowel illegale als privacybeschermende toepassingen. De toekomst is onzeker en wordt beïnvloed door technologie en verschillende belanghebbenden. Het is belangrijk om op de hoogte te blijven voor een veilige online omgeving.